ਉਹ ਰਾਹ ਹੀ ਵੱਖਰੇ ਹਨ
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਤੇ ਤੁਰਨ ਨੂੰ ਦਿਲ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ ਹੈ
ਉਹ ਯਾਰ ਹੀ ਵੱਖਰੇ ਹਨ
ਜਿਨਾਂ ਨਾਲ ਕਦਮ ਮਿਲਾਉਣ ਨੂੰ ਦਿਲ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ ਹੈ
ਜਿੰਦਗੀ ਦੀ ਤੋਰ ਕੋਈ ਹੋਰ ਤੋਰ ਤੁਰਦੀ
ਤੇ ਸੁਪਨਿਆ ਵਿਚ ਵੱਖਰਾ ਸਫਰ ਰਿਹਾ ਹੈ
ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਗੱਲ ਕੁਝ ਹੋਰ ਤੁਰੀ
ਪਰ ਅੰਦਰੋਂ ਰੂਹ ਦਾ ਲਲਕਾਰਾ ਹੋਰ ਰਿਹਾ ਹੈ
ਦਿਲ ਤੇ ਸੀ ਸਦਾ ਪਤੰਗੇ ਦੇ ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਕਾਇਲ
ਪਰ ਸਰੀਰ ਅੱਗ ਤੋਂ ਭਜਦਾ ਰਿਹਾ ਹੈ
ਕਦਮ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਲੰਮੀ ਪੁਲਾਂਘ ਪੁੱਟਣ ਦੇ ਰਹੇ ਆਦੀ ਸਦਾ
ਪਰ ਲੱਤਾਂ ਦੀਆਂ ਨਸਾਂ 'ਚ ਸਫਰ ਦੇਖ ਖੂਨ ਜੰਮਦਾ ਰਿਹਾ ਹੈ
ਸੁਪਨੇ 'ਚ ਤਾਂ ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਬਣਿਆ ਹਾਂ ਬਾਦਸ਼ਾਹ
ਪਰ ਹਕੀਕਤ ਦਾ ਆਮ ਆਦਮੀ ਹਾਰਦਾ ਰਿਹਾ ਹੈ
ਬੋਲ ਜੰਮਦੇ ਨੇ ਹਿੱਕ 'ਚੋਂ ਨਿਆਰਾ ਰਾਗ ਅਲਾਪਦੇ
ਪਰ ਬੁਲਾਂ ਦੇ ਬੋਲਾਂ ਨੂੰ ਸਦਾ ਭੈ ਰਿਹਾ ਹੈ
ਉਹ ਰਾਹ ਹੀ ਵੱਖਰੇ ਹਨ
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਤੇ ਤੁਰਨ ਨੂੰ ਦਿਲ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ ਹੈ
ਉਹ ਯਾਰ ਹੀ ਵੱਖਰੇ ਹਨ
ਜਿਨਾਂ ਨਾਲ ਕਦਮ ਮਿਲਾਉਣ ਨੂੰ ਦਿਲ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ ਹੈ
ਜਿੰਦਗੀ ਦੀ ਤੋਰ ਕੋਈ ਹੋਰ ਤੋਰ ਤੁਰਦੀ
ਤੇ ਸੁਪਨਿਆ ਵਿਚ ਵੱਖਰਾ ਸਫਰ ਰਿਹਾ ਹੈ
ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਗੱਲ ਕੁਝ ਹੋਰ ਤੁਰੀ
ਪਰ ਅੰਦਰੋਂ ਰੂਹ ਦਾ ਲਲਕਾਰਾ ਹੋਰ ਰਿਹਾ ਹੈ
ਕੋਈ ਨਾ ਸਰਦਾਰਾ ਰੱਖ ਹੌਸਲਾ ਦਿਲਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ
ਵਕਤ ਦਾ ਗੇੜ ਸਭ ਨੂੰ ਬੁਝਾਰਤ ਪਾਉਂਦਾ ਰਿਹਾ ਹੈ
ਡਰਿਆ ਤੇ ਕਦੇ ਬੰਦਾ ਬਹਾਦਰ ਵੀ ਹੋਵੇਗਾ
ਪਰ ਦਸਮੇਸ਼ ਆਪ ਆ ਕੇ ਥਾਪੜਾ ਦਿੰਦਾ ਰਿਹਾ ਹੈ
ਕਦੀ ਤੇ ਸਰਾਭੇ ਸਰਦਾਰ ਦੇ ਵੀ ਪੈਰ ਮੁੜਣਾ ਚਾਹੇ ਹੋਣਗੇ ਪਿਛਾਂਹ ਨੂੰ
ਬਖਸ਼ਿਸ਼ ਨਾਲ ਹਰ ਕੋਈ ਵਧਦਾ ਅਗਾਂਹ ਰਿਹਾ ਹੈ
ਬੇਕਸੂਰੇ ਵੀ ਸੱਜਣਾ ਬਹੁਤ ਡਾਹਢਿਆ ਦੇ ਹੱਥੋਂ ਜੱਗ ਵਿੱਚ ਮਰੇ
ਕਸੂਰ ਕਰਕੇ ਮਰਨ ਦਾ ਤਾਜ ਸਦਾ ਸ਼ੇਰਾਂ ਸਿਰ ਰਿਹਾ ਹੈ
ਕੋਈ ਦਿਨ ਆਵੇਗਾ
ਉਨ੍ਹਾਂ ਰਾਹਵਾਂ ਤੇ ਵੀ ਤੁਰਾਂਗੇ
ਕਿਸੇ ਦਿਨ ਗਲਵੱਕੜੀ
ਉਨ੍ਹਾਂ ਯਾਰਾਂ ਨਾਲ ਪਏਗੀ
ਸੁਪਨਿਆਂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ
ਇੱਕ ਦਿਨ ਹਕੀਕਤ 'ਚ ਆਏਗੀ
ਇੱਕ ਸਵੇਰ ਵੱਜੇਗਾ ਲਲਕਾਰਾ ਰਣਜੀਤ ਨਗਾਰੇ ਚੋਟ ਤੇ
ਜੀਹਦੇ ਲਈ ਦਸਮੇਸ਼ ਕੇਸਗੜ ਤੋਂ ਵੰਗਾਰਦਾ ਹੈ।
Monday, January 17, 2011
Subscribe to:
Posts (Atom)