ਅੱਜ ਇੱਕ ਕੂੰਜ ਦੀ ਮੌਤ ਤੇ,
ਲੱਖ ਦੁਨੀਆ ਰੋਈ,
ਇਸੇ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਕੀਤਿਆਂ,
ਉਹ ਹੈ ਮੋਈ।
ਆਪੇ ਮਾਰੇ ਆਪੇ ਰੋਵੇ,
ਦੁਨੀਆ ਦੀ ਸਮਝ ਨਾ ਆਈ।
ਜਿਦਾਂ ਵਾਹੇ ਤਿਵੇਂ ਕਮਾਵੇ,
ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਰੋਕ ਟੋਕ ਨਾ ਕਾਈ।
ਕੂਕਦੀ ਕੂਕਦੀ ਕੂੰਜ ਮੋਈ,
ਕਿਸੇ ਕੂ਼ਕ ਓਸ ਦੀ ਸੁਣੀ ਨਾਹੀਂ।
ਓਹ ਮੋਈ ਤੇ ਲੋਕ ਕੂਕੇ,
ਕੂੰਜ ਮੋਈ ਦੀ ਖੇਹ ਉਡਾਉਣ ਰਾਹੀਂ......
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment